MACD 5/MACD 5.bin/amigowiec/maxoncinema.txt

Text File | 1997-10-29 | 12KB | 180 lines

Maxon  Cinema

 Gdyby  wszystkie  firmy softwarowe zajmujâce sië tworzeniem oprogramowania
na  Amigë  poszîy  za  przykîadem  firmy  Maxon,  wówczas jedynym problemem
uûytkowników  tych  mikrokomputerów byîaby klëska urodzaju.  Tak sië jednak
nie  dzieje,  dlatego tym bardziej naleûy ûyczyê Maxonowi dalszego, równieû
burzliwego rozwoju.

  Po  raz  pierwszy  firma  Maxon  zwróciîa na siebie uwagë w roku 1991, za
sprawâ  bîyskotliwego programu "Maxon Cad 1.1".  Od momentu pojawienia sië,
aû  do  chwili  obecnej,  jest  to  najszybszy  ze  znanych mi programów do
wspomagania rysunku technicznego.  Wkrótce póúniej ukazaîa sië wersja 2.2 Z
ûalem   pomyôlaîem   wówczas,   ûe   oto   kolejny   obiecujâcy   producent
oprogramowania  ograniczy  sië  tylko do jednego rejonu softwarowego rynku,
wypuszczajâc  kolejne  wersje swojego sztandarowego programu.  Na szczëôcie
dla  nas  wszystkich,  srodze  sië  pomyliîem.  Po krótkiej przerwie, kiedy
wydawaîo  sië,  ûe  firma  zapadîa w letarg nastâpiî niespodziewany "boom".
"Maxon  Fonts",  "Maxon  ASM", "Maxon C++", "Maxon PLP 2", "Maxon Viruscope
2",  "Maxon  Word",  "Maxon Hothelp", "Maxon Magic", "Maxon Edward", "Maxon
Sigmath  2",  "Maxon  Paint",  "Maxon  Twist", "Maxon Cinema 4D"...  Uff!!!
Takim repertuarem niewielu moûe sië poszczyciê.  A to jeszcze nie wszystko.
Istnieje  bowiem,  caîy szereg róûnego typu rozszerzeïä do istniejâcych juû
programów  w  postaci  dysków  z:   fontami, symbolami i normami (do "Maxon
Cada"), obiektami (do "Maxon Cinema 4D") itd.  Wydaje sië, ûe ambicjâ firmy
staîa  sië  chëê_  posiadania w swojej ofercie wszystkich moûliwych rodzaju
oprogramowania.    Do   realizacji  tego  zadania  niewiele  juû  pozostaîo
zwaûywszy  na to, co juû istnieje (DTP, baza danych, CAD, edukacja, program
antywirusowy,  program wspomagajâcy elektroników, program graficzny, jëzyki
programowania...).   Wszystkie  produkty  Maxona charakteryzujâ sië pewnymi
cechami   wspólnymi.    Do   najwaûniejszych  z  nich  naleûâ:   caîkowicie
bezkolizyjna  praca  z  kaûdâ  wersjâ  systemu  (od 1.3 do 3.0), niska cena
produktu   (w  porównaniu  do  otrzymywanych  moûliwoôci)  oraz  unifikacja
interface'u  uûytkownika  (wiëkszoôê__  programów  firmy pracuje w systemie
oddzielnych  okien,  o  charakterystycznym uîoûeniu znajdujâcych sië w nich
funkcji).

  Jednym  z  najmîodszych  produktów  wydanych  przez Maxona, jest tytuîowy
"Maxon  Cinema  4D".   Naleûy  on do grona programów potrafiâcych tworzy_ i
animowaî_  obrazy  metodâ  raytracingu.  Jego twórcy wyszli z zaîoûenia, ûe
wchodzâc na arenë tego typu oprogramowania, nie majâ szans na rywalizacjë z
takimi  kolosami  jak  "Imagine"  czy  "Real".  W rezultacie tego stworzono
program  przeznaczony  dla "mniej zamoûnych" uûytkowników, zachowujâcy przy
tym szereg elementów typowych dla bardziej "elitarnych" produktów.

  Podstawowâ  zaletâ  "Maxon Cinema 4D" jest jego niezwykle niska cena (ok.
270  DM,  dla  porównania  program  "Aladdin  4D"  kosztujâ  ok.   680  DM)
pozwalajâca,  aby oryginaî programu mógî trafiê "pod strzechy" przeciëtnych
fanatyków komputerowej grafiki.  Drugâ niezwykle waûnâ cechâ jest moûliwoôê
pracy  na  dowolnym  modelu Amigi posiadajâcym 1,5 MB RAM.  Program wraz ze
wszystkimi  dodatkami  mieôci  sië  na siedmiu dyskietkach.  Na pierwszej z
nich  znajdujâ sië:  gîówny program oraz specjalny dodatek w postaci moduîu
zatytuîowanego  "Raytracer".   Ten  ostatni  powinien  szczególnie ucieszyê
posiadaczy  minimalnej,  wymaganej  iloôci  RAMu.  Jest to bowiem programik
pozwalajâcy   na  generowanie  obrazków  stworzonych  w  edytorze  programu
gîównego, bez koniecznoôci jego uruchamiania.  Na pozostaîych dyskach moûna
znaleúê:    program   dla  konwersji  obiektów  (rozpoznaje  on  standardy:
"Imagine",   "Sculpt","Turbo   Silver"  -  wczeôniejsza  wersja  "Imagina",
"Fastray", "Reflections","Videoscape","Pagerender" oraz DXF - pochodzâcy od
"AutoCADA"),  przykîadowe  obrazki  i  sceny,  tekstury,  atrybuty  (szkîo,
plastyk,  metal  itp.),  literki  3D, programiki do tworzenia i îâczenia ze
sobâ  animacji,  drivery  do popularnych kart graficznych ("Retina", "EGS")
itd.   Bardzo  ciekawym  pomysîem  byîo  doîâczenie niewielkiego programiku
("Wolken")  potrafiâcego generowaê obrazek przedstawiajâcy widok nieba wraz
z  chmurami.   Tego  typu  "widoczek"  jest czëstym elementem towarzyszâcym
róûnego  typu  scenom,  stâd  teû  jego  przydatnoôê  jest oczywista.  Tyle
tytuîem wstëpu, przyjrzyjmy sië teraz bliûej gîównemu programowi.

  Po  uruchomieniu "Maxon Cinema" wita nas niezwykle elegancko dopracowanym
ekranem  roboczym.   Oczywiôcie  jego  centralnâ czëôê zajmujâ okna rzutni:
"X-Z",  "Y-Z",  "X-Y"  oraz  "Perspective".   Na ekranie mogâ znajdowaê sië
wszystkie  cztery  okna  równoczeônie  lub  jedno  odpowiednio powiëkszone.
Umieszczone  z  boku  suwaki  pozwalajâ  na pîynne skalowanie i przesuwanie
caîych edytowanych scen (dotyczy to równieû widoku w oknie "Perspective", w
którym  jest  przedstawione  poîoûenie  obiektów,  w sposób jaki "widzi" je
kamera).  Poszczególne widoki zostaîy zaopatrzone w symbole odpowiadajâcych
im  osi  prostokâtnego  ukîadu  wspóîrzëdnych  oraz  w  pomocnicze "siatki"
uîatwiajâce   precyzyjne  ustawianie  obiektów.   Z  prawej  strony  ekranu
znajduje sië zespóî "przycisków" umoûliwiajâcych îatwy i bezpoôredni dostëp
do wiëkszej opcji tradycyjnego, rozwijanego menu.

  Na  szczególnâ  uwagë  zasîuguje  praca z obiektami, poniewaû element ten
stanowi  najmocniejszâ  stronë  programu.  Wspomniany wczeôniej edytor jest
nie  tylko  bardzo  szybki,  ale  równieû starannie przemyôlany.  Wszystkie
elementy,  skîadajâce  sië  na  naszâ  scenë,  mogâ byê dowolnie skalowane,
obracane  i  przemieszczane  nie tylko w podstawowych oknach ukîadu rzutni,
ale   równieû   bezpoôrednio  w  widoku  "Perspective".   W  poîâczeniu  ze
wspomnianâ  wczeôniej  moûliwoôciâ  skalowania  i  przemieszczania caîoôci,
pozwala  to  na  îatwe  ustawienie  najdogodniejszego  "widoku"  z  kamery.
Wskazanie  interesujâcego  nas  obiektu  odbywa  sië  poprzez  otoczenie go
prostokâtnâ  ramkâ  (w  ten sposób mogâ byê zaznaczane caîe grupy obiektów)
lub wskazanie dowolnego punktu do niego naleûâcego.  Równieû samo tworzenie
obiektów nie nastrëcza zbyt wielu problemów.  Obok szeregu "wbudowanych" na
staîe  elementów  (stoûki,  kule, walce, pîaszczyzny, torusy, ostrosîupy, a
nawet   coô   przypominajâcego   ksztaîtem   góry!)  istnieje  caîy  zestaw
udogodnieï, pozwalajâcych na îatwe uzyskanie dowolnego ksztaîtu.  Niezwykle
pomocny  jest  przy  tym  specjalny  "edytor krzywych" pozwalajâcy na îatwe
otrzymanie  nawet najbardziej skomplikowanych zarysów.  Z nich to w dalszej
kolejnoôci uzyskuje sië bryîy, stosujâc takie opcje jak tîoczenie lub obrót
dookoîa  osi.   Istnieje  równieû  moûliwoôê bezpoôredniego przemieszczania
poszczególnych punktów w obiekcie.

  Odpowiednim  elementom  nadaje  sië  atrybuty  lub tekstury.  W przypadku
atrybutów  okreôla  sië  kolor  przedmiotu, stopieï przeúroczystoôci, iloôê
ôwiatîa  odbitego,  poîysk i odblaski.  Tekstur natomiast moûna uûywaê jako
map:    kolorów  obiektu,  odblasku,  ksztaîtu  (konkretnie  ksztaîtu  jego
powierzchni)  lub  przeúroczystoôci.   Wszystkie  te  elementy uzyskuje sië
nakîadajâc tekstury w sposób pîaski, walcowy bâdú kulisty.

  Przygotowane  sceny  mogâ  byê  oôwietlane  globalnie  lub  miejscowo  ze
specjalnie  ustawionych  úródeî  o promieniowaniu rozchodzâcym sië w sposób
kulisty,  stoûkowy  lub  walcowy  (podaje sië wówczas odpowiednie parametry
tj.:   kât  rozwarcia  stoûka  ôwiatîa,  barwa  ôwiatîa, jego zasiëg itp.).
Równieû obiekty same w sobie mogâ byê úródîami oôwietlenia.

  Ustawiajâc  odpowiednie  preferencje, moûna uwidoczniê na rzutniach takie
elementy  jak:   stoûek  widzenia  kamery,  zasiëg  i kierunek oôwietlenia,
aktualne  nazwy  obiektów,  itp.   Dziëki  temu  daje  sië  w  îatwy sposób
"zapanowaê" nad najbardziej nawet skomplikowanymi scenami.

  Gdy  juû  wszystkie  elementy  zostaîy  odpowiednio przygotowane, wówczas
moûna zajâê sië wîaôciwym tworzeniem rysunków.  "Maxon Cinema 4D" oferuje 4
tryby   przeglâdania   scen:    "Drahtdarstellung",   "Flächendarstellung",
"Tiefenpuffer"  oraz  "Raytracing".   W pierwszym przypadku moûemy obejrzeê
"szkieletowe"  przedstawienie  naszej  sceny.   Drugi tryb uwzglëdnia kolor
przedmiotu   oraz  kierunek  i  natëûenie  oôwietlenia.   W  "Tiefenpuffer"
pojawiajâ  sië  dodatkowe  moûliwoôci,  poniewaû  zostajâ  tu  uwzglëdnione
atrybuty  i tekstury nadane powierzchniom obiektów.  Ostatnia opcja pozwala
uzyskaê  najlepszy  jakoôciowo  obraz,  ale wymaga duûej dozy cierpliwoôci.
Poza   pierwszym   trybem   mamy   moûliwoôê   korzystania   ze  wszystkich
standardowych  rozdzielczoôci  (do  1024  *  768 punktów), zarówno w HAM-6,
HAM-8, jak i w grafice 24-bitowej.

  Jedyna,  naprawdë  powaûna  wada  programu  jest  zwiâzana  z  nadmiernym
uproszczeniem  moûliwoôci  animacyjnych  ograniczajâcych  sië do sterowania
poîoûeniem  kamery.  Takie potraktowanie sprawy skuteczni utrudnia pracë, a
uzyskanie  nawet  stosunkowo prostych efektów wymaga dodatkowych zabiegów i
sztuczek.

  Samo  tworzenie  animacji  moûe sië odbywaê skokowo, wówczas samodzielnie
przesuwamy  kamerë  przy kaûdej nastëpnej klatce lub w sposób ciâgîy.  Przy
drugim  sposobie  definiuje  sië  krzywâ  wzdîuû której przesuwa sië kamera
(wskazujâc  kolejne  charakterystyczne  poîoûenia  kamery),  liczbë  klatek
animacji  na  sekundë  oraz  szereg  innych,  niezbëdnych  parametrów.  Tak
utworzone  klatki  îâczy  sië  w  jednâ caîoôê za pomocâ znajdujâcych sië w
zestawie  programików  (np.   "AnimBuild").   Szybkoôê  i  sposób generacji
rysunków oraz animacji odpowiada temu do czego przyzwyczaiî nas "Real 1.4".
Podobnie   jak   i   w   tamtym  programie  mamy  moûliwoôê  bezpoôredniego
"podglâdania" tworzonej wîaônie kompozycji (program rysuje wówczas linië po
linii,  a nastëpnie kolejne klatki animacji).  Jest to niezwykle przydatne,
przy  braku  opcji pozwalajâcej na wygenerowanie tylko zaznaczonego obszaru
sceny,  poniewaû  pozwala  na  szybkâ  weryfikacjë  ustawionych  parametrów
(atrybuty  i  tekstury nadane obiektom, sposób oôwietlenia, itp.).  Obrazki
mogâ  byê tworzone w pamiëci komputera lub przy wiëkszych rozdzielczoôciach
z  24-bitowâ  paletâ  kolorów,  bezpoôrednio  na  dowolny zewnëtrzny noônik
pamiëci (twardy dysk, dyskietkë).

  Podsumowujâc.    "Maxon   Cinema  4D"  jest  udanym  programem,  w  peîni
speîniajâcym  postawione  przed nim zadania.  Za bardzo niskâ cenë uzyskuje
sië  peîen  system  pozwalajâcy  na  zupeînie  przyzwoitâ pracë na dowolnym
modelu  Amigi  (oczywiôcie  im  wiëcej  pamiëci tym lepiej).  Za najwiëkszy
"plus"  programu  moûna  uznaê  przejrzysty  i  niezwykle szybki edytor, ze
szczególnym  uwzglëdnieniem  duûej  îatwoôci w dostëpie do wszystkich opcji
programu.   To  ostatnie  zwiâzane  jest  z  przypisaniem  osobnych funkcji
zarówno   lewemu,   jak   i   prawemu   przyciskowi  myszy.   Lewy  klawisz
odpowiedzialny jest bowiem za bezpoôrednie wywoîanie danej opcji, natomiast
prawy powoduje przejôcie do specjalnych okienek konfiguracyjnych, w których
moûna  ustawiê  okreôlony  sposób  pracy danej funkcji (np.  przy tworzeniu
obiektów  bëdâ  to:   liczby  przekrojów  poziomych,  liczby  ôcianek, kâty
obrotu,  itd.).  Jeûeli firma "Maxon" postara sië o wydanie kolejnej wersji
"Cinema 4D", w której zostanâ rozbudowane opcje dotyczâce animacji, wówczas
program  ten  stanie sië podstawowym narzëdziem dla posiadaczy "mniejszych"
Amig.

PS.   Nie  wspomniaîem o tym wczeôniej, ale pewnâ tradycjâ firmy Maxon jest
to,  iû  najpierw  wydaje ona swoje programy w wersji niemieckojëzycznej, a
dopiero po przyjëciu sië produktu na rynki, tworzy inne wersje w zaleûnoôci
od  zapotrzebowania.   Jeûeli  wiëc  ktoô "nie cierpi" jëzyka niemieckiego,
bëdzie  musiaî  uzbroiê  sië  w  cierpliwoôê,  czekajâc na wersjë angielskâ
programu (oby to tylko nie trwaîo tak dîugo, jak w przypadku "Maxon Cada").